reisverslag 5 Santiago

Zondag, 4 mei.

Vanochtend al vroeg uit Logrono vertrokken met als bestemming Belrado. Het was op zichzelf al moeilijk om uit deze grote stad te komen, omdat de route beschrijving niet klopte. Samen met een Japanse, die behoorlijk Spaans kwam (bleek naderhand uit Barcelona te komen), kwam ik bijna op een autoweg terecht. Na enig gezoek de wandelroute gevonden en daar geruime tijd opgebleven. De Japanse reed met een weekendtas achterop en daaraan vast twee waterflessen op een prehistorische mountainbike. Ze was gekleed in een veldjas van leger en had ook zo,n soort petje op. Ze reed braaf achter me aan. Stopte ik, dan reed ze een eindje verder tot ik voorbij kwam, waarna het ritueel zich herhaalde. In Sto.Domingo de la Calzada waar een feest was is ze het laatst gesignaleerd.
In Belrado werd het, na langdurig zoekwerk, wild kamperen. Om 2 uur s, nachts regende het zeer hevig en stak er een beste storm op. Ik was bang, dat ik met tent en al zou opwaaien. Toch maar even St.Jacob om hulp gevraagd en zowaar na enige tijd ging de storm liggen en kon ik gaan slapen. s, Morgens bleek, dat de haringen het niet hadden gehouden en ik dus een heel ander model tent had.
117 km gereden, totaal 2073km

Maandag, 5 mei.
Vroeg uit de veren. Gelet op de ervaringen in Logrono voor wat betreft het fietsen op de wandelroute, besloot ik de ATB van de camper te halen en met deze verder te gaan op de wandelroute.Ik was er gisteren al achter gekomen, dat de fietsroute die ik volg, soms meer dan 1o km noordelijk of zuidelijk zit van de echte camino. Hierdoor zie je minder en zit je bovendien constant in het Spaanse verkeer langs e.o.a. N- weg. Het begon meteen goed na 5km in Tosantos. Met een aantal mede pelgrims waren we het verkeerde pad opgegaan en ik strandde met de ATB in een beek. Dat was die dag ook de enige misser. Ik was nu weg van het eindeloze asfalt en weg van het Spaanse autoverkeer, die de fietser toch maar lastig vinden. En echt, de hele dag op een strook van 75cm rijden (vooral in de buurt van de groet steden, is echt geen pretje. Het traject is weliswaar veel zwaarder, maar je hebt veel meer aanspraak en het is echt genieten van de natuur en de kleine gehuchtjes waar je doorheen komt. En is een heuvel of berg eens te steil om er tegenop te fietsen, dan wel er af, dan ga ik wel lopen. Op de wandelroute zie je een eindeloze stoet wandelaars, van jong tot oud . De meeste met een redelijke conditie, maar je ziet ook mensen lopen waarvan je denkt dat ze elk moment kunnen instorten. De meeste erg vriendelijk, iedereen wenst elkaar een goede camino. Soms zie je ook wel heel bijzondere figuren, die zo uit het hippietijdperk lijken te komen.
Het moutainbiken over onverharde paden, die bovendien her en der in blubberstroken zijn veranderd door de zware regenval zorgt ervoor, dat je fiets en jezelf binnen de kortste keren onder de rode klei zit. En daar sta je dan in Burgos (een van de grootste steden van Spanje) midden in het centrum voor rood te wachten en zie je een overstekende Spanjaard naar je kijken en nog eens kijken. Je kunt wel raden wat hij denkt!
Vandaag op een camping langs de A62 in Cavia beland. Goed gegeten in het restaurant met een Hollands echtpaar en mede dankzij de ruime hoeveel wijn die geschonken werd, was het een heel gezellige avond.

Vandaag 99 km gereden. Totaal 2172 km.

Dinsdag 6 mei 2008
Al vroeg uit de veren en om 08.15 uur op de fiets. Gezien de locatie van de camping (aan een autoweg) was het een heel gepuzzel om de wandelroute weer op te pikken. Uiteindelijk lukte het me dat in Iglesias. De route gaat nu echt over de hoogvlakte. Dit betekent eindeloze lange en onbeschutte paden, met her en der een gehucht. Pas in het tweede deel van de middag kwam ik weer in een beetje waterrijk en groen gebied. Ik kwam vanochtend beide Amerikaanse dames weer tegen. Zij volgen afwisselend de asfalt- en de wandelroute. Ik heb veel respect voor de wijze waarop ze zich weren. In Castrojeriz kreeg ik een privé rondleiding door de kerk. Het was in een woord prachtig wat ik allemaal te zien kreeg aan kerkelijke kunstschatten, schilderijen, glas in lood en altaar versieringen. Sommige beelden en schilderijen werden tegen licht beschermd. De suppoost liet me deze werken zien door er met een lamp op te schijnen. Alles dateerde uit de 16e en 17e eeuw. Tegen de middag moest ik tegen een berg op die zo steil was, dat ik te voet gegaan ben. Een Italiaan bleef op de fiets, maar zijn tempo was nog lager dan mijn wandeltempo. Ik heb wel voor hem geapplaudisseerd toen hij ook boven was gearriveerd. De afdaling was minstens net zo steil en allemaal grind. Ik besloot het eerste deel te lopen. De Italiaan niet. Hij was op eens uit het zicht verdwenen. Ik vond hem terug in een greppel naast het pad. Hijzelf mankeerde niets, maar zijn fiets had wel het een en ander opgelopen en dit moest eerst terplaatste door hem worden hersteld, (of terug lopen over de berg naar het dorp onderaan de berg). Ik heb hem vandaag niet meer terug gezien.
Ik heb vanmiddag voor het eerst een leguaan gezien. Hij stak vlak voor mijn fiets het pad over.
Omstreeks 17.00 uur aangekomen in Carrion de los Condes.
89 km gereden. Totaal 2261 km.

Woensdag, 7 mei 2008.
Al vroeg op de fiets in Carrion de Los Condes. Het wordt een dagje hoogvlakte rijden met een welkome onderbreking in Sahagun. Daarna weer de hoogvlakte op. s,Morgens was het erg druk met voetpelgrims maar s,middags zag je ze nog maar sporadisch. Na Sahagun kwam ik ook de beide dames uit de Pyreneeën”weer tegen waarvan ik dacht dat ze uit Amerika kwamen. Ze bleken uit Sidney te komen. We hebben samen een uurtje samen gefietst, maar omdat hun tempo lager lag dat van mij, hebben we weer afscheid van elkaar genomen.
In de namiddag zag ik op een totaal verlaten hoogvlakte twee kleine stipjes naderen. Het bleken beide dames te zijn, die hun halteplaats waren misgereden. We kwamen nu bij dezelfde Alberque aan in Reliegos. Een gehuchtje op de hoogvlakte waar je zo een cowboyfilm zou kunnen maken.
Ik kon in de Alberque gebruik maken van douche en wc en had mijn tentje zowat op het dorpsplein staan. s, Avonds lekker en gezellig gegeten in de plaatselijke bar.

76 km gereden. Totaal: 2339 km.

Donderdag 8 mei 2008
Vandaag het traject, Reliegos – Sta.Catalina de Somoza.
Op deze route moest ik wederom een grote stad passeren, nl.Leon. ik wilde er eerst omheen rijden maar omdat ik de wandelroute volgde kwam moest ik door deze stad, die overigens een schitterende binnenstad heeft met gigantisch mooie gebouwen. In het begin stond de route goed aangeduid, maar na een bezoek aan de alberque voor een stempel was het gedaan met de duidelijkheid. Op datzelfde moment kwam ik twee Italiaanse dames tegen, waarvan een mij een plattegrond van de stad gaf en de camino intekende. Het was toen een makkie om de stad uit te komen.
Onderweg ging ik voor een politieauto staan bij het verkeerslicht om voor te sorteren. De bestuurder kon het niet laten om even te toeteren en mij duidelijk te maken, dat hij dit maar niks vond. Ze zijn duidelijk geen fietsers gewend en als ze er al mee worden geconfronteerd, dan heb je weinig rechten. Neem maar geen voorrang, want je bent geplet voor je het weet. Spanjaarden in auto,s zijn een gevaarlijke combinatie. Van de claxon worden volgens mij magische krachten verwacht zoals, je kunt al het andere verkeer in beweging krijgen, je kunt een andere verkeersdeelnemer in rook doen opgaan en je kunt ermee remmen (of toch niet?)
Na Leon kwam ik in Hospital de Orbigo ook een mooie plaats met een schitterende, 18 boogs brug over de Rio Orbigo.
Ook de grote plaats Astorga moest ik door. Ik kwam langs het paleis, ontworpen door Gaudi en de grote kathedraal. Na Astorga kwam ik op het laatste gedeelte van de hoogvlakte. Vlak voordat ik via een zandpad in sta Catalina de Somoza aan kwam werd ik aangesproken door een “souvenirverkoper”. Hij had gehoord dat ik eraan kwam en ze hadden hem een foto van mij getoond. Hij verwees mij naar de 2e bar/hostal in het dorp. Ik werd daar wel erg gastvrij ontvangen. Ik kon me douchen e.d. en m, n tentje stond achter de bar. Dit was allemaal bij de prijs van het eten en drinken (8.50 euro) inbegrepen. Een geweldige service.
In de bar raakten we in gesprek met een Zuid-Afrikaans echtpaar. We hebben heel gezellig in het Zuid-Afrikaans/Engels over allerlei onderwerpen (politiek/geloof en de camino) gesproken .
Vannacht was het noodweer, veel regen en onweer.
91 km gereden. Totaal 2430 km

Vrijdag, 9 mei 2008.
Het traject Sta. Catalina de Somoza – Villafranca del Bierzo.
Vandaag was het zwaarste traject van deze reis. Ik moet een aantal bergtoppen over van resp. 1030, 1150 ,1435,1500, 1450, 1510 en vervolgens “afbouwen naar 950, 600 en 450m. Daarbij moest ik een gevaarlijke steile afdaling maken over 15km. Voor het vertrek heb ik de voorste remblokken vervangen en het remsysteem niet al te “fel”afgeregeld. Ik ben met de moutainbike in een redelijk tempo de toppen over gegaan en kwam door compleet verlaten gehuchtjes. In een daarvan waren ze weer begonnen met een alberque. Ik ben daar even aan geweest en heb een broodje vlees gegeten.
Toen ik bij Cruz de Ferro aankwam had ik in feite het doel van mijn reis bereikt. Het was voor mij erg emotioneel om daar een drietal steentjes neer te leggen (een van Tonny en mij en twee van Margriet en Theo). Rond het Cruz de Ferro lag een enorme stapel stenen, foto, s etc. afkomstig van pelgrims die op deze wijze hun “levens –last”achter laten. Ik was blij dat Margriet mij kort daarna even belde.
Op de berg ben ik twee Nederlanders tegen gekomen. Een van hen was tot 1 dec. onderweg. We hebben het gehad over de overige pelgrimswegen in Spanje en Portugal. Zijn bedoeling was om uiteindelijk richting Azië te fietsen. Het fijne was wel, dat ze bij het Cruz de Ferro mijn stemming aanvoelden en uit zich zelf aanboden om met mijn camera foto, s te maken.
Na Cruz de Ferro begon na een paar km. de afdaling. Er staan borden die de fietsers waarschuwen voor deze afdaling (ook een gedenkteken voor een verongelukte fietser). Boven op de berg was het erg mistig, veel wind en erg koud. Met twee Italianen begon ik aan de afdaling. Ik was hun na korte tijd al kwijt vanwege de mist. Nadat ik de 1000m was gepasseerd, keek ik ineens in een zonnig (1000m beneden mij) dal. Ik was compleet verkleumd, ondanks extra kleding, toen ik beneden kwam.
Op weg naar Villafranca del Bierzo kreeg ik nog een aantal klimmetjes, die haast teveel voor mij werden. Ik begon behoorlijk last te krijgen van mijn linker hamstring.
Toen ik in deze plaats aankwam was het zoeken geblazen naar de camping. Ik besloot om niet als bv. in Dax rondjes te gaan rijden, maar sprak de eerste de beste Spanjaard aan. St.Jacques was me weer goed gezind, want deze Spanjaard fietste gedurende een kwartier voor me uit, leverde me af aan de balie van de camping en wilde er nog geen “drankje”voor hebben. Op de camping eerst lekker gedoucht en daarna m, n wasje gedaan.
Vandaag zo, n 80 km gereden. Totaal 2510 km.

Zaterdag, 10 mei 2008.
Vandaag een rustdag genomen. De komende twee dagen heb ik nog veel klimwerk te gaan voordat ik in Santiago arriveer. Vooral het eerste gedeelte van de etappe is vergelijkbaar met die naar de Roelandspas in de Pyreneeën. Ik wil daar uitgerust aan beginnen. Het is hier momenteel herfstachtig. Een koude wind, 15 graden en af en toe motregen.
Vanochtend heb ik een lekkere lange wandeling gemaakt naar Villafranca del Bierzo. Ik heb daar twee kerken bezichtigd, wat foto,s gemaakt en uiteraard een stempel voor mijn pelgrimspas gehaald. Ik krijg het idee, dat meerdere pelgrims hetzelfde doen als ik, ter voorbereiding op het laatste gedeelte van de tocht. Op de afstand, die al is afgelegd lijkt het maar een stukje, maar toch altijd nog zo,n 210 km vanaf de camping. Ik doe vandaag voor het overige lekker rustig aan en hoop, dat ik niet al teveel last van de hamstring krijg.

Zondag, 11 mei 2008.

Vanochtend al vroeg uit de veren, na een zeer onrustige nacht. Naast mij stond een (waarschijnlijk) gestoorde Spanjool, die midden in de nacht begon te zingen. Nadat ik me genoeg aan hem had geërgerd, ben ik naar hem toe gegaan en heb hem duidelijk toegesproken. Hierna was het rustig, totdat de hond van deze of gene begon te blaffen.
Het was een pittige dag wat klimwerk betrof, maar na 107 km. kwam ik aan op een mooie camping in Portomarin. Onderweg kwam ik een Hollands echtpaar tegen, die ik eerder deze week in Villafranca del Bierzo had ontmoet. s, Ochtends was het een prachtige rit met veel heel mooie vergezichten.
Vandaag 107 km gereden. Totaal 2617 km.

Maandag 12 mei 2008.

Gisteravond met Henk en Trijntje gegeten in het restaurant op de camping. Intuïtief had ik al zoiets van, van mij hoeft het niet. Ook al omdat in niet echt honger had.
Vanmorgen merkte ik het meteen al bij het eerste klimmetje. Ik had weinig “macht”in mijn benen en was behoorlijk misselijk. Ik kreeg meteen zo,n kilometer of achttien klimwerk te verwerken, waar ik maar liefst twee uur over deed. Ik werd steeds zieker en had veel pijn in mijn buik. Na zo,n vijftig km. werd ik achter opgereden door een Nederlander, die samen met mij naar Santiago wilde fietsten. Ik vond het wel aardig maar reed op dat moment liever mijn eigen tempo. Na 80 km. zat ik er helmaal door heen (overgeven e.d.). Elke berg was te veel en ik moest er lopend tegen op. Ik heb Henk en Trijntje, die bij de Kathedraal op mij stonden te wachtten gebeld. Zo, n 10 km. voor Santiago hebben zij mijn fietstassen overgenomen en zijn ze een beetje in de buurt gebleven. Ik heb de oude pelgrimsweg in Santiago geheel te voet afgelegd want ik was niet meer bij machte om ook maar een meter te fietsen. Het was een ontzettend goed gevoel toen ik in het pelgrimsbureau mijn Compostelaat in ontvangst mocht nemen en dat mijn pelgrimspas werd voorzien van de laatste stempels en handtekening.
Daarna was het weer een heel gepuzzel om bij de camping te komen. Ik werd onderweg door Henk, die op mijn moutainbike (voor het eerst deze reis op de fiets!)de stad was ingegaan om mij te zoeken , opgepikt. Op de camping aangekomen eerst Margriet gebeld, toen douchen en vervolgens de tent in.
Ik heb nu maar even niet gedacht aan de rest van de tocht naar Cabo Fisterre. Dat komt wel weer.
Vandaag 111 km afgelegd Totaal 2728 km.